آیا ناخن پای شما هم تاکنون در گوشت‌تان فرو رفته است؟ خیلیها خیال میکنند که تنها دلیل فرو رفتن ناخن در گوشت پوشیدن کفش‌های بسیار تنگ است. شاید این موضوع تا حدی درست باشد ولی بسیارند خانم‌هایی که کفش‌های تنگ و نوک تیز میپوشند و هرگز فرو رفتن ناخن در گوشت را تجربه نکرده‌اند. جالب است بدانید که تقریبا 90 درصد افرادی که به این مشکل برمیخورند هرگز کفش تنگ نپوشیده‌اند...
زمانی که گوشه‌ای از ناخن وارد گوشت کناری میشود، به اصطلاح میگویند ناخن در گوشت فرو رفته است. این مشکل اغلب در ناخن شست بروز میکند و موجب التهاب و حتی عفونت میشود. هرگونه فشار روی این ناخن، دردناک است و با ‌آن پا به سختی میتوان راه رفت. در صورتی که به این مشکل از همان ابتدای شروع دردها توجه نکنید، فرو رفتن ناخن در گوشت میتواند بدشکلی انگشت پا را به همراه داشته باشد. عوامل دخیل در فرو رفتن ناخن در گوشت بسیار زیاد و متعددند. عواملی نظیر عوامل ژنتیکی و ارثی، کفش‌های نامناسب و خیلی تنگ یا پاشنه بلند (پاشنه بیش از پنج سانتیمتر)، شیوه نادرست کوتاه کردن ناخن، مصرف برخی داروها، آرتروز و غده یا برجستگی گوشتی زیر ناخن.

چه کسانی در خطرند؟
 

فرو رفتن ناخن در گوشت در میان افراد سالمند شایع‌تر است چون ناخن این افراد به مرور زمان ضخیم‌تر میشود. نوزادان و کودکان هم دچار فرو رفتن ناخن در گوشت میشوند و دلیل آن هم بروز نافرمیهایی در یک یا چند انگشت پا است. در نوجوانان و بزرگسالان، بروز نوعی از فرو رفتن ناخن در گوشت که دلیل آن بد گرفتن ناخن، پوشیدن کفش‌های تنگ یا به وجود آمدن غده‌ای زیر ناخن است هم بسیار به چشم میخورد. در صورتی که یکی از خویشاوندان شما به این مشکل مبتلا بوده، احتمال بروز آن در شما هم زیاد است! درد، قرمزی، التهاب و تورم که گاهی با عفونت و بیماری «باد سرخ» که نوعی بیماری حاد عفونی است، همراه است. گوشت اطراف ناخن نیز سفت‌ و سرخ میشود.

راه درمان
 

در صورتی که ناخن چندان در گوشت فرو نرفته باشد، شما میتوانید طبق دستور زیر قسمتی از ناخن را که سبب بروز این ناراحتی شده، بگیرید: پس از یک حمام 15 دقیقه‌ای پای مورد نظر را درون آب ولرمی که در آن نمک دریایی و مقداری صابون آنتیباکتریال حل شده، قرار دهید. سپس آن را خشک کرده و با یک کائوچوی آغشته به روغن گیاهی ناخن مربوطه را لیز کنید. بعد با یک مشمع طبی انگشت پایتان را ببندید و هر پنج روز این کار را تکرار کنید تا آنکه ناخن کاملا از گوشت بیرون بیاید. وقتی ناخن بیرون آمد میتوانید آن را بگیرید. اما فراموش نکنید پس از گرفتن ناخن باید آن را با الکل ضدعفونی و پانسمان کنید. طی این مدت باید یا صندل بپوشید یا کفش سبک به پا کنید. در صورتی که با این روش ناخن از گوشت بیرون نیامد، به یک پزشک متخصص مراجعه کنید. در نوزادان و کودکان، هیپرتراپی درزهای کناری انگشت پا به تنهایی کافی است و نیاز به درمان دیگری ندارد. نافرمیهای مادرزادی انگشت شست پا با بالا رفتن سن درست میشود، البته هر بار که ناخن رشد میکند، این احتمال وجود دارد که ناخن بیفتد. بهترین کار این است که در این باره به یک پزشک مراجعه کنید.
در نوجوانان و سالمندان در درجه اول مهم این است که گوشه ناخن‌ها بد گرفته نشود و در صورت بروز هرگونه التهاب به سرعت درمان آغاز شود. این گروه سنی باید از پوشیدن کفش‌های نامناسب به‌طور جدی خودداری کنند.

جراحیها
 

در صورتی که فرو رفتن ناخن در گوشت به طور مرتب اتفاق بیفتد. جراحیها اغلب به چند طریق اتفاق میافتد:
جراحی کلاسیک: در این جراحی پس از بیحسی موضعی، انگشت پا را به وسیله یک تکه چوب ثابت نگاه میدارند، گوشت اطراف ناخن و ریشه ناخن را برش میدهند و پس از بیرون آوردن ناخن و کوتاه کردن آن، گوشت را بخیه میزنند. پس از اتمام عمل جراحی، فرد درد شدیدی دارد به طوری که قادر نیست تا چند روز کاری انجام دهد. احتمال شکست در این جراحی 3 تا 5 درصد است.
جراحی با لیزر Co2: در این روش نیز پس از بیحسی موضعی و ثابت نگاه داشتن پا، پزشک جراح گوشت اطراف ناخن را برش داده و ناخن فرو رفته را کوتاه میکند. درنهایت نیز با کمک اشعه لیزر آن قسمت از ریشه ناخن را که مدام در گوشت فرو میرود، خشک میکند. در این جراحی نیز زدن بخیه الزامی است. پس از جراحی نیز بیمار احساس درد و خون‌مردگی در نواحی اطراف انگشت پا را دارد.

6 نکته درباره مراقبت از ناخن
 

1 ناخن را صاف بگیرید و کناره‌های آن را نه تنها به سمت داخل گرد نکنید بلکه کمی به سمت بیرون و بلندتر کوتاه کنید.
2 ناخن‌هایتان را با قیچی کوتاه کنید و از ناخن‌گیر استفاده نکنید.
3 کفش‌های باز و سبک به پا کنید.
4 افراد سالمند و افراد مبتلا به دیابت باید بیشتر مراقب پاهایشان باشند. دو یا سه بار در سال حتما به پزشک مراجعه کنند و هر روز پاهایشان را با آب ولرم بشویند.
5 پاهایتان را در آب داغ قرار ندهید.
6 در هنگام ورزش کفش مخصوص به پا کنید و کفش‌های پاشنه‌دار را برای همیشه کنار بگذارید.
منبع:http://www.salamat.com
/ج